Kim są frankowicze, skąd się biorą ich roszczenia i na czym polega problem kredytów CHF? Frankowicze to grupa osób, która w latach 2002-2012 zawarła z bankami umowy o kredyty lub pożyczki waloryzowane kursem CHF. Oznacza to, że frankowicze mają kredyty w polskich złotych, jednak wartość kredytu i bieżących rat jest uzależniona od aktualnego kursu franka szwajcarskiego. Jakie zatem są podstawy pozwów, które składają frankowicze? W większości umów o kredyty frankowe banki zawierały zapisy abuzywne (niedozwolone), które pozwalały bankom na dobrowolne kształtowanie zadłużenia. Bank sam mógł ustalać kurs, po którym zostanie przeliczony kredyt, a także kurs rozliczania każdej raty, w ten sposób samodzielnie ustalał wysokość zobowiązania, które muszą spłacić frankowicze. Tego typu praktyki zostały uznane za naruszające zbiorowe interesy konsumentów, a w 2012 roku wprowadzone do rejestru klauzul niedozwolonych UOKiK. Na co mogą liczyć frankowicze posiadający umowy z tego rodzaju zapisami w swoich umowach? W obecnie panującej linii orzeczniczej można zauważyć dwa rodzaje wyroków. Pierwszym z nich jest wyłączneie z umowy niedozwolonych zapisów. W konsekwencji kredyt powinien zostać rozliczony po takim samym kursie, po jakim został uruchomiony, a różnica z zawyżonych, zapłaconych rat – zwrócona kredytobiorcy. Coraz większą popularnością cieszy się jednak stosowanie wyroków unieważniających umowy kredytowe. Taki wyrok wymusza wzajemne rozliczenie stron, tak, aby zwróciły sobie wzajemnie udostępnione środki – w konsekwencji do banku wraca tylko udostępniony kapitał kredytu, czyniąc tym samym unieważnienie umowy najkorzystniejszym wyrokiem na jaki mogą liczyć frankowicze.